Milford Track en Milford Sound
Hoi allemaal!!!
Hoe is hetdaar bij jullie?Het is erg leuk om jullie berichtjes en mailtjes telezen,want de Nederlandse gezelligheidmis ik soms wel een beetje!!Ik bennu anderhalve maand weg en dat is toch best lang!! Maar gelukkig is het hier super mooi enis er genoeg te beleven! Duswe vermaken ons nog goed!
Ik zit nu achter dezelfde computer als een week geleden, nog steeds in Te Anau dus,eigenlijk zijn we de hele week in de bush bush geweest, ver weg van de bewoonde wereld. Vorige week vrijdag stapten we met onze backpack (met alle mogelijke kleding voor alle mogelijke weertypen en eten voor 4 dagen) aan boord van een boodje wat ons naar het meest noorderlijke puntje van Lake Te Anau bracht en waar het begin van de Milford Track is. Een 4 daagse wandeltocht, die ook wel de mooiste van de wereld wordt genoemg. Hoge verwachtingen dus! Maar we waren ook realistisch want het regent hier zo'n 260 dagen per jaar... De eerste dag was maar 1,5 uur lopen, dus dat was lekker inkomen, even wennen aan die tas op je rug. Onderweg hadden we al wat mooie zichten van de bergen om ons heen en rond 15.00 uur kwamen we aan bij onze eerste hut. En dat zag er goed uit: een groot terras met daar aanvast 2 'bunkrooms' met stapelbedden en een grote keuken met zitjes. we hebben lekker gerelaxt en zijn even naareen rivier gelopen, maar daar werden we helaas weggejaagd door de zandvliegen: irritante beesten!! Om 17.00 uur houdt rangerRoss nog een wandeling met informatief verhaald om plantjes en beestjes, maar dat was een beetje saai, dus ben ik alvast mijn 'Mexican Chicken' gaanklaarmaken: wateropzetten, zakje opendoen, water erbij gieten,roeren, zakje weer dicht doen en 10 minuten later kon ik genieten van een prutje watinderdaad Mexicaans smaakte, maar nietnaar kip... Maar hetwas lekker! Het is trouwens erg grappig om te zien wat anderen eten en meenemen op de track.Veel mensen hadden zakjes zoals wij, maar ik heb ook worstjes gezien, eieren(!!),glazen posjes met saus (zwaar!!),een boek, of GEEN regenbroek...Gelukkig waren wel wel redelijk voorbereid, alleen miste ik de hardkeks (biscuit koekjes die vullen als een boterham). Ik heb er nog naar gevraagd maar ze kenden het hier niet. Dus hebben we voor overdag OneSquare Meals: veel te zoete muesli repenvan 330 kCal!
De volgende dag werd het al wat serieuzer: een tocht van 7 uur,metaan het eind een kleine klim.Rond9 uur lopenwe in onze regenjas en broek richting de tweede hut. Helaas hangende wolkenlaag dus zien we niet zo veel, maarrond 12 uur begint het op te klaren. We zien echthonderden kleine watervallen die door deregen zijn ontstaan. Het weer wordt steeds beter en we zien steeds maar, maar depas waar wemorgen overheen moeten (1150 meter) ligt helaas nog in de wolken. Moe van de lange wandeling komen we rond half 5 bij de hut aan en het is heerlijk weer, dus we genieten even van de zon. Maar danhoren we een Braziliaansmeisje praten over dat depas er nu wel erg mooi bij ligt (in de zon!) en dat het misschien een goed idee is om nu al naar boven te lopen: je weetmaar nooit wat voor weer het morgenochtend is... Dus we pakken snel wat warme kleren en water en gaan mee!Zonder tas loopt het wel beter,maar ondanks datis de klim erg zwaar! Na een uur en een kwartier zijn we boven en is het uitzicht fantastisch!!! Aan de andere kant zien we eenverschillende diepe dalen en het zicht op de bergen is echtsuper!We genieten en maken veel foto's en danweer naar beneden, iets minderzwaar, maar zeker zo vermoeiend omdat we best moe zijn. Rond 8 uur zijn we in de hut enmaken we snel een zakje pasta warm. We kletsen nog wat (het is erg gezellig en leuk om mensen van over de hele wereld te ontmoeten!) en om 10 uur liggen wein bed. Helaas ligt er iemand te snurken....
Als we wakker worden weten wewat ons te wachten staat.... Dezelfde zware klim, maar dan met rugzak. We doen er nu 2 uur over en als we boven komen zijn we blij dat wegister zijn gegaan, want het zicht is een stuk minder: de wolken zitten in de weg! En het begint ook nog eens te regenen. Snel lopen we door naar een hutje verderop, hier rusten we evenuit en zien we het een beetje opklaren.De bergen worden beter zichtbaar en we besluiten om aan onze afdaling van 960 meterte beginnen. Lastig en zwaar door mijn tas, soms lastig om je evenwicht te bewaren, maar na ruim 2 uurzijn we benden. De afdaling is prachtig! En het wordt steeds blauwer; als we beneden zijnzien we de pas in de zon liggen.We komen langs de hoogste waterval van Nieuw Zeeland (580 meter), echt super!We zijn achter de waterval gelopen, nou ja, bijna gekropen, want het was alsof je in een orkaanliep en een hoosbui tegelijk! Maar heel gaaf! Zeiknat kwamen we terug, snel andere kleren aan en de rest laten drogen. Onderweg nog even aan een standje gelegen en rond 18 uur bij dehut. Moe! vroegslapen, maar er laghelaas weer een varken te snurken! Ik werd er echt niet goed van! Dusben ik buiten gaan liggen. Gelukkig had ik mijn donzen slaapzak mee, want het was best koud.
De laatste dag was het heerlijk weer! Genoten van de bergen om ons heen! Om 14.00uur zagen we het eindevan de track en het bootje dat ons terugzou brengen naar Milford, het dorpje aan de Milford Sound, het bekendstefjord van Nieuw Zeeland. We hadden nog wat tijd, dus meteen een cruise over de sound gemaakt, super mooi! En om 17.00 uur bracht de bus ons terug naar Te Anau. Lekker douchen en pannenkoeken eten!
Ik ga even in sneltreinvaart, want ben al een tijdje bezig en Griet staat te wachten. De volgende dag lekker uitgerust en de dag erna terug de Milford Road gereden, super mooie weg met mooi zichten en bergen! Bij de sound overnacht en de dag ernaeen deel teruggereden en twee hele mooie wandelingen gemaakt (waarvan een door heel veel sneeuw!). Tijdens het rijden loopt er nog een kudde schapenover de weg en spreken we een NL stel wat weer iemand kent die ik ook ken van de ALO, erggrappig. Op eennatuurcamping overnacht, heerlijk tussen de sandflies... en vandaag weer in Te Anau aangekomen. Morgen gaanwe een cruise maken over Doubtfull Sound, een groter fjord en veel rustiger. Hopenlijk zien we pinguins en dolfijnen!En daarna gaan we richting de zuidkust van de zuider eiland.
Veel liefs, Ingeborg
Franz Josef glacier, Wanaka, Queenstown en Te Anau
Hoi hoi!
Hoe is het daar in Nederland? Ik hoorde dat het schaatsseizoen alweer in volle gang is, raar nu het hier steeds lekkerder weer begint te worden! We hebben zelfs een dag in bikini aan Lake Wanaka kunnen liggen, heerlijk! Maar het is soms (zoals gister)is het hier ook nog wel koud hoor. De dag na mijn laatste verhaal heb ik een tocht gemaakt over de Franz Josef gletsjer waarbij we gingen ijsklimmen. Met speciale schoenen en stijgijzers eraan gingen we de gletsjer over. Dat was al erg mooi. Er waren allemaal trappetjes inhet het ijs uitgehakt. En toen we bij een mooie ijsmuur kwamen werd er een touw uitgehangen en konden we daar klimmen. Met twee pikhauwelen in de hand mocht ik de spits afbijten.... zo hoog mogelijk in het ijs slaan en dan rustig naar boven klimmen. Dan een van de pikhauwelen weer los wrikken en hoger in het ijsslaan. Poeh, dat was veel vermoeiender dan gewoon klimmen! Maar boven aangekomen had je een super gaaf uitzicht over de gletsjer. Later hebben we nog over een gat geklommen (zie foto) en bij een overhang. Toen kwam ik echt met trillende armen en handen boven, auw... Toen ik weer benenden was voelde ik mijn spiertjes toch wel een beetje, maar gelukkig konden die uitrusten in een heerlijke openlucht spa, midden in het bos! De volgende dag was het niet zo mooi weer, we zijn naar Wanaka gereden. Dat is een leuk stadje aan een meer en met mooie bergen in de omgeving. En had werd daar lekker weer! De eerste dag hebben we daar een wandeling gemaakt naar de Rob Roy Glacier. Eerst moesten we een uurtje rijden naar het startpunt: geen probleem, tot de weg een gravelroad werd en we daarna beekjes over moesten steken.... De auto maar neergezet en verder gelopen naar het begin van de tocht. Het kon niet meer ver zijn. Maar na 40 minuten lopen zagen we nog echt geen P... Gelukkig stopte er een Zwitsers meisje om de weg te vragen (zij vonden het ook een beetje lang duren) en we konden de laatste 4 km meerijden! Gelukkig! De tocht was mooi! Veel mooie zichten en na anderhalf uur een prachtig uitzicht op een gletsjer en een rots met wel meer dan 20 watervallen! Even genieten en toe weer naar beneden want dat Zwitserse meisje liep best hard en we wilden graag meeterugliften! De volgende dag was het weer nog beter, dus besloten we om lekker aan het meer te gaan liggen lezen, echt super met de bergen op de achtergrond. Rond 11 uur was het al zo warm dat ik in mijn bikini kon liggen: even bijbruinen! Helaas sloeg het weer een dag later weer om: tijd om door te rijden en wel naar Queenstown, de outdoor stad van Nieuw Zeeland! Echt mooie winkels daar!! :) Maar we hebben ons ingehouden en alleen gekeken... Op het kopen van zakjes eten voor de Milford Track na. De stad hadden we na een paar uurtjes wel gezien. Maar in het park naast het centrum hebben we nog geprobeerd om de regels van het spel ' Bowls' te leren (een soort Jeux de Boules) maar dat bleek iets lastiger dan we dachten. Het was fris en dan is het handig om je camper altijd bij je te hebben, dus we hebben een lekker kopje thee gemaakt! Toen we op zoek gingen naar een camping bleken die echt belachelijk duur te zijn dus bedachten we om lekker uit eten te gaan en daarna wild te camperen (dat was goedkoper dan op de camping eten en daar slapen). Zo gezegd zo gedaan: het zoeken van een lekker eettentje was geen probleem, de slaapplek daarentegen wel.... Na even rondrijden dachten we een goed plekje te hebben, maar we stonden echt zo scheef! Dus ik ben weer achter het stuur gaan zitten en heb de auto naar een P gereden waar we wel recht stonden en uiteindelijk best lekker hadden geslapen. De volgende morgen vlug aankleden en naar een van de meest mooie openbare toiletten die ik ooit heb gezien! Opfrissen, tandjes poetsen, allemaal geen probeel, het was nog beter dan op sommige campings! Via Arrowtown (een leuk klein oud goudzoekersstadje) en de oudste bungeejump plaats van de wereld (leuk om daar te kijken!) zijn we naar Te Anau gereden. Een plaatsje aan het Fiordland National Park. Hier gaan we morgen beginnen aan de Milford Track, een wandeling van 4 dagen door de bush bush en richting het mooiste (of bekendste) fjord van Nieuw Zeeland. Ik heb er zin in een hoop dat het de komende 4 dagen een beetje droog blijft, want het regent hier heel veel! Liefs, IngeborgRotorua, Taupo, Marlborough Sounds, Abel Tasman en Nelson Lakes!
Hoi allemaal!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven op mijnblog:soms was er geen internet en soms waren we gewoon te druk met genieten!
We hebben twee super weken gehad! Eerst inRotorua (Noorder Eiland). Hier heb je allemaal geisers waardoor het net lijkt of het landschap voor een deel in brand staat:op heel veel plaatsenkomt namelijk stoom uit de grond. Een heel maf gezicht! We zijn naar een parkgeweest waar je datallemaal bij elkaar zag, samen methete moddelpoelen en super heldere meertjes. Maar na twee dagen hadden we dat wel een beetje gezien en zijn we doorgereden naar Taupo.Hier gevraagdwat de weersvoorspelling is, want we willen de Tongariro Crossing gaan lopen! En die is alleen open als de weersverwachting goed is. IN de ochtend kondenze nog niks zeggen, dus ons even vermaakt in Taupo met een wandeling naareen waterval en een dam. Die dam gaat eens in de paar uur open en dat stroomt er een (lege) rivier vol met water: apart om te zien!
Toen we terugkwamen bijhet Visiter Centre hadden ze goed nieuws: morgen is het goed weer!Dus we gaan! Snel door naar een camping vlak bij het beginpunt. daar onze spulletjes klaar gelegd en vroeg gaan slapen, want de volgende dag ging om 6 uur de wekker...En om half 8 vertrokken we, de'Lord of the Rings' bergen in. En het was echtFANTASTISCH!!! Om de haverklap stonden we stil om een foto te maken, dus dat schoot niethard op. Na twee zware klimmen kwamen we bij een rode krater. Daar ging ik nog een stukje verder omhoog, terwijl Griet doorliep naar twee super blauwe meertjes. Ik loop iets verder, door de sneeuw, naar Mount Totgariro en dat was mooi!Na een stuk door de sneeuw ploeteren had ikeen super uitzicht, ik kon echt heel ver kijken! Ik denk datdit echt deeen van de mooiste tochtenis die ik ooit heb gelopen!
Terug op de camping hebben we heerlijk in de spa gezeten, want moe waren we wel een beetje...
De volgende dag doorgerden naar Wellington (met om het uur even stoppenomdat we heeeeeeel stijf waren). Hier hebben we de bootgenomen naar het Zuider Eiland.
Het noorden van het Zuider Eilandis heel mooi: fjorden,bergen, mooie stranden,dus we hebben wat mooie tripjes geboekt en gemaakt! Eerst hebben we een deel van deQueen Charlotte Track gelopen, een wandeling langs een fjord. We werden met de watertaxi ergens afgezet en hebben toen 8 uur gewandeld naar het punt waar de taxi ons weer kwam ophalen. Super mooie uitzichten onderweg! Enop de terugweg nog dolfijntjes zien zwemmen! Owja, we dachten onderweg ook nog dat we een kiwi zagen, maar het bleek achteraf een soort rare kip te zijn, helaas...
De dag erna regent het, maar dat gaf niet, want we gingen een stukrijden. Tot nu toe hebben we trouwens erg veel mazzel: als we wandelen schijnt de zon en als hetregent zitten we in de auto.
In de namiddag komen we aan in Marahau, hier eindigt de weg ook zo'n beetje, want hier begint het Abel Tasman National Park (jaja, vernoemd naar die stoere zeeman van vroeger. Je komt zijn naamhier echt overaltegen...).De volgende dag gaan we weer op de watertaxi! Dit keer worden we afgezet op een hagelwit strand en dat vonden we helemaal niet erg! Maar we zijn nietneergeploft hoor; hierbegon onze wandeling naar een hut. Via strandjes, bossen en mooie uitzochten kwamen we rond 18 uur aan ineen simpele hut, maar op de plek waar een luxe lodge had kunnen staan:aan zee!In de hut was het gezellig met wat Nederlanders, Amerikanen en Duitsers. Na het eten nogeven geschotten-tot (haha, mooi spelletje), maar na twee potjes kondenwe het zelfs met onze headlight op niet meer zien. Er is namelijk geen stroom inde hut!
De volgende dag heerlijk aan zee een boterhammetjeop en ons toen klaargemaakt voor een barre kajaktocht.De stranden zien er liefelijk en beeldschoonuit, maar de zee was woest!Peh, hard werken was dat! Maar mooi, onderweg zeehonden/ zeeleeuwen gezien(het was een beetje een kruising). En op moie strandjes gerelaxt.En het tweede deel van de tocht hadden we meewind! Dus hebben we drie kajaks naast elkaar gelegd en een zeil gespannen, gingen we vanzelf... Na het laatste strandje moesten we nogeen uurtje. Eitje dachten we, maar opeens waren we golven wel een meter hoog. Oeps!:)
Weer eendag later zijn we naarFarewell Sipt gereden, hier heb je mooie stranden, duinen en heel veel schapen! Heel schatting.
Maar ik ga snel door want mijn tijd is bijna op.... Sorry!
Daarna door naar Nelson Lakes NP, mooie meren met bergen op de achtergrond. Die we eerst overigens niet zagen door de wolken, maar een paar uurtjes wachten was zee de moeite waard!!!
Nu zijn we bij de Fox Glacier. Morgen gaan we een tocht over de gletsjer maken!
Nu ga ik echt stoppen!
Lieve allemaal, tot snel!En als je nog een heleboel vrije dagen hebt.... ga eens naar NZ, want het is zeker de moeitewaard!
Liefs,
Ingeborg
Coromandel Peninsula
Hoi,dankjewel voor al jullie super leuke reacties!!Leuk om te lezen!
De afgelpopen week hebben we super veel gedaan! Eerst teruggereden naar Auckland om daar onze sigaretten aansteker van de auto te laten maken. En hij doet het! Kunnen we eindelijk onze eigen muziek luisteren en batterijen opladen. Na Auckland doorgereden naar het begin van een heel mooi schiereiland, ten noord-oosten van Auckland. De eerste dag wilden we hier een wandeling maken. Dus gingen we naar het visitor centre. Hier kregn we te horen dat de mooiste wandeling wel 7 a 8 uur lopen is... En het was al half 12. Toch maar snel onze spullen gepakt en begonnen aan de tocht! Dat ging eerst wel prima, maar na een half uur ging het flink omhoog! En na 3 uur wandelen waren we op de top: 759 meter hoger dan waar we waren gestart. Maar een super uitzicht was het zeker!! En toen merkten we dat de meeste mensenop de top in een hutbleven slapen en wij moesten nogterug!Best kapot kwamen we beneden aan. Geen zin meer om naar een camping verderop te rijden, maar gelukkig waren we genoeg van die primitieve natuurcamping met alleen een WC. Dus daar stonden we: midden in het bos!En van het eten dat wenog in dekoelbox hadden konden we nog een prima avondmaaltje maken. Naeen kaarsje, vuurtje enboekje lezen heerlijk in slaap gevallen.
De volgende dag waren we vroeg wakker, dus zijn we maar gaan rijden. Langs de kust naar het noorden waar we super mooie uitzichten hadden!Rond 12 uur naar een camping gereden en verder lekker in de zon op het strand gezeten. Net als de dagen daarna.... :) Maar ook nog dingen gedaanhoor! Naar Cathedral Cove gelopen, een soort van rots boog; bijhoogwater staat er water in en bij laag water kan je er onderdoor lopen.EnbijHot Water Beach een kuil gegravenen daar lekker in gezeten. Hot Water Beach is eensoort bronmet warm water. Bij eb kan je daar eenkuil graven en dan komt er water in van 60-65 graden. Na een tijdjewas dat veel teheet, maar gelukkig rende je zo de zee in om af te koelen.Ijskoud, maar wel gezwommen :).
En de tijd dat we niet ophet strand lagen waren we op zoek naar mooie baaitjes....
Gisteren zijn we naar Te Puke gereden. Dekiwi hoofdstad van NieuwZeeland. Hier hebben we eentourtje gedaandoorde kiwivelden, even de echte toerist uitgegangen.Maar was zekerde moeite waard!
Vandaag hebben we een boottocht naar White Island gemaakt: een vulkanisch eiland waar je allemaal damp en stoom uit de aarde zietkomen. Heel bijzonderom te zien.Borrelende meertjes en warme stroompjes. Maar stinken deed het wel!En je ging er van hoesten, maar daartegen hadden we een heus gasmasker meegekregen. Haha.
Nu zijn we in Rotorua, net een hapje gegetenen zoop zoek naar een camping.Morgen hier dezwavelbronnen opzoeken.... lekker stinken :)
The Northland
Hoi allemaal!
Vrijdag zijn we met onze camper vertrokken naar het noorden van Nieuw Zeeland. De camper doet het helemaal goed! Hij rijdt prima en je kan er (net) heerlijk in slapen! Het is meer een grote auto eigenlijk... Maar met een heus keukentje achterin, als je de klep opendoet! Ik zal proberen een foto erop te zetten.
De afgelopen dagen hebben we veel gereden en gezien: watervallen, mega grote (Kauri) bomen (van 16 meter omtrek), Cape Reinga (noorderlijkste puntje), mooie stranden, dolfijnen en heel veel mooie natuur! Tijdens de rit naar Cape Reinga regende het super hard, maar we wilden toch graag even kijken. Alleen zagen we echt helemaal niks toen we aankwamen. Om toch niet voor niets te zijn gekomen hebben we toch maar onze regenkleding aangedaan en zijn we naar de vuurtoren gelopen en toen we aankwamen begon het op te klaren en zagen we gelukkig de zee!
Helaas nog niet kunnen zwemmen in zee, want het is nog een beetje koud: maximaal 20 graden.
Tijd is alweer op!
Liefs,
Ingeborg
We zijn er!
Hoi allemaal!
Na 6 films, 4 vliegtuigmaaltijden, zere billen, rode ogen, 3 pogingen om te puzzelen(Wendy en Bianca: dat puzzelboek is echt moeilijk!!), plus 3 keer bij de oplossingen kijken en gelukkig ook een paar uurtjes slaaparriveerden wein Auckland!! Tijd voor een dutje dachten we, maar we konden onze kamer nog niet in (9.00 uur), dus zijn we de stad in gelopen. En dat viel tegen! Ik had al gehoord dat er niet veel aan was, maar het is gewoon bijna lelijk! En dat verwacht je niet in zo'n mooi land... Maarja,we hebben ons geinstalleerd in de VVV en alle handige gratis folders meegenomen. Toen op zoek naar een supermarkt en met alle bagage weer (heuvelopwaards...) terug naar het hostel.In onze kamerviel Griet meteenin slaap. Ikprobeerde nog even wakker te blijven en dat lukte tot half 6. Toen dachtik even een half uurtje te slapen, maar dat werdbijna 3 uur...
Vandaag was ons tweede dagje hier, gelukkig een stuk beter weer: zon en 20 graden! Met de bus naar One Three Hill gereden(een dode vulkaan).Vanaf deheuvel hadden we een mooi uitzicht over de stad. Daarna nog dooreenpark gelopen en de bus terug genomen naar de stad. Hier weer wat rondgelopen, van de zon genoten en al het moois in de buitensportwinkelsbekenen
Morgen gaan we onze camper ophalen en rijden we richting het noorden. Op naar de bounty beaches!
Liefs,
Ingeborg